فراتحلیل مطالعات کیفیت زندگی کاری اعضای هیات علمی سازمان های آموزش عالی

هدف پژوهش حاضر فراتحلیل پژوهش های انجام شده در زمینه کیفیت زندگی کاری اعضای هیات علمی در سازمان های آموزش عالی بود. جامعه پژوهش را کلیه پژوهش های انجام شده، تا پایان سال 1392 در زمینه کیفیت زندگی کاری اعضای هیئت علمی در سازمان های آموزش عالی ایران تشکیل دادند. از طریق نمونه گیری هدف مند تعداد 24 پژوهش که دارای ویژگی های مناسب برای ورود به فراتحلیل بودند، انتخاب شدند. ابزار پژوهش، چک لیست گزینش پژوهش ها از نظر فنی و روش شناختی بود. مدل فراتحلیل ترجیحی در این پژوهش رویکرد ترکیب نتایج هانتر و اشمیت بود. ضمناٌ برای تفسیر نتایج از رویکرد کوهن استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان دادند که اندازه اثر کیفیت زندگی کاری اعضای هیئت علمی در سازمان های آموزش عالی معادل 456/0 می باشد که بر مبنای شاخص های تفسیری، بالاتر از متوسط است. همچنین ابعاد کیفیت زندگی کاری اعضای هیئت علمی در سازمان های آموزش عالی عبارتند از: پرداخت منصفانه، محیط کاری ایمن، تأمین فرصت رشد، قانون گرایی در سازمان کار، وابستگی اجتماعی زندگی کاری، فضای کلی زندگی کاری، یکپارچگی و انسجام اجتماعی و توسعه قابلیت های انسانی که تمامی اندازه اثرهای آنها در سطح 001/0معنادار بودند. ابعاد تأمین فرصت رشد، وابستگی اجتماعی، فضای کلی زندگی، یکپارچگی و انسجام اجتماعی و توسعه قابلیت های انسانی تقریباٌ در سطح متوسط ولی ابعاد پرداخت منصفانه، محیط کار ایمن و قانون گرایی در سازمان تقریباٌ پایین تر از حد متوسط می باشند.